zondag 24 juni 2012

Dag 2 (23 juni 2012)

Om 6:30 uur zijn we al weer wakker. Aan kleden en gelijk weer naar Samantha. Ik loop nogsteeds in mijn werkkleding. Het lijkt wel of ik daar aan het verbouwen bent.
Samantha is stabiel maar kan het niet alleen. De machines helpen haar hierbij. Er kan nog niets gezegd worden over de toekomst. De artsen gaan haar lichaamstemperatuur naar beneden brengen om infecties e.d. te voorkomen.
Manuela d'r ouders komen langs. Het is notabene de verjaardag van haar vader. Ze zouden naar hen toegaan op de camping om zijn verjaardag te vieren. Nu staan ze hier bij Samantha aan het bed. Even later komen ook mijn broer met zijn kersverse vrouw, mijn moeder en Giovanni. Voor iedereen is dit toch een moeilijke en rare situatie. Wel is het fijn dat je dan allemaal bij elkaar bent en direct je ervaring kan delen. Ik leg Giovanni zo goed mogelijk uit wat hem te wachten staat en wat er met Samantha kan gebeuren. Dan gaan we naar binnen. Giovanni doet het heel goed. Hij streelt Samantha over haar want en praat ook even tegen haar. Hij heeft ook een knuffel voor haar mee genomen. Deze komt aan het hoofdeind. later wilde hij nog twee keer naar haar toe. Wat een stoere vent.
Dit was bij elkaar wel een hele drukte. We besluiten dan ook dat we dit niet meer doen. Zolang zij op de IC licht en het voor ons ook allemaal onzeker is kunnen we Samantha beter met rust laten. Als zij op zaal komt te liggen is iedereen welkom.
Er gebeurt deze dag niet veel. Men houd haar stabiel en blijven haar lichaam koelen. Dit geeft ons de kans om even naar huis te gaan zodat we de auto mee kunnen nemen naar het ziekenhuis.
Eenmaal terug in het ziekenhuis is er niets verandert. Behalve dat ze goed reageert op pijnprikkels.
Dit is een goed bericht. Dit stemde ons goed.We besloten daarom ook geen wekker te zetten maar te proberen uit te slapen. Er zullen toch nog wel een aantal moeilijke periodes aankomen.
Om 0:30 uur gaan we slapen.

2 opmerkingen:

  1. Rene en Vanessa25 juni 2012 om 22:50

    Lieve Silvio, Manuela en Giovanni,

    Heel veel sterkte de komende periode.
    Wij denken aan jullie en houden de blog continu in de gaten.

    Veel liefs van René en Vanessa

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve mensen

    Ik heb al je verhalen gelezen. Wat afschuwelijk.
    Langs deze weg wil ik jullie heel erg veel sterkte wensen met het vreselijke verlies van jullie mooie meisje.


    In gedachte ben ik bij jullie

    Hennie

    BeantwoordenVerwijderen